Sektor akwakultury coraz bardziej popularny – jakie posadzki sprawdzą się w tym biznesie?

Akwakultura, czyli chów, hodowla i uprawa organizmów wodnych (ryb, skorupiaków, roślin wodnych), to obecnie jeden z najszybciej rozwijających się sektorów produkcji żywności w Polsce i na świecie. Tego typu działalność odpowiada za około 20% podaży ryb w Unii Europejskiej. Jest to rosnący trend, głównie ze względu na wydajność, w pełni kontrolowaną, najwyższą jakość produktów oraz surowe normy dotyczące ochrony zdrowia i środowiska.

Sektor akwakultury tworzą głównie małe i średnie, oraz tzw. mikroprzedsiębiorstwa, działające na terenach nadmorskich lub wiejskich. Dla zachowania najwyższej jakości ryb ważne jest przestrzeganie rygorystycznych zasad higieny na terenie całego zakładu. Dotyczy to nie tylko technologii i procesów produkcji, ale także materiałów wykończeniowych, w tym posadzek.

Poniżej opisujemy 7 cech, jakie powinny mieć rozwiązania posadzkowe w pomieszczeniach, w których prowadzona jest działalność związana z akwakulturą.

1. Higieniczna powierzchnia

Bezspoinowa posadzka, z jak najmniejszą liczbą połączeń, fug na jej powierzchni, to optymalne rozwiązanie przy produkcji żywności, ponieważ jest ona łatwa do utrzymania w czystości. Ponadto miejsca, w których może gromadzić się brud stwarzający ryzyko namnażania się bakterii, są ograniczone do minimum.

2. Wytrzymałość na obciążenia użytkowe

Posadzka w zakładzie z sektora akwakultury powinna mieć odpowiednią wytrzymałość mechaniczną, w tym odporność na uderzenia, na ścieranie itp. Jej właściwości w tym zakresie muszą być starannie dobrane do przewidywanych obciążeń użytkowych, które mogą obejmować m.in. intensywny ruch pieszy, czyszczenie przez szorowanie, ruch wózków widłowych czy innych pojazdów. Wszelkie uszkodzenia posadzki to potencjalne ryzyko skażenia żywności, ponieważ w trudnych do domycia szczelinach mogą gromadzić się zabrudzenia powodujące rozwój bakterii.

3. Właściwości antybakteryjne

Pożądaną cechą posadzki w zakładach produkujących żywność, także w tych zajmujących się akwakulturą, jest jej antybakteryjność. Na przykład, systemy poliuretanowo-cementowe Flowfresh mają specjalny dodatek na bazie jonów srebra, Polygiene®, który redukuje ilość bakterii na ich powierzchni nawet o 99%. Jest on wbudowany w matrycę posadzki, co oznacza, że cały czas jest skuteczny, mimo naturalnego, stopniowego zużywania się materiału.

4. Certyfikaty, np. HACCP International

Certyfikaty wydawane przez niezależne, międzynarodowe organizacje, stanowią potwierdzenie, że posadzka spełnia najwyższe standardy w produkcji żywności. Przykładem dokumentu uznawanego na całym świecie jest ten przyznawany przez HACCP International, który otrzymały posadzki typu Flowfresh.

5. Przeciwpoślizgowość

Działalność związana z akwakulturą oznacza pracę w mokrym środowisku. Ze względu na bezpieczeństwo pracowników, należy zadbać o to, aby posadzka miała odpowiednią antypoślizgowość. W tym zakresie warto skorzystać z wytycznych Instytutu Technik Budowlanych. W przypadku posadzek poliuretanowo-cementowych Flowfresh SR, z dodatkiem piasku kwarcowego, istnieje możliwość dostosowania stopnia antypoślizgu do panujących w zakładzie warunków i wymagań użytkowych.

Z pracą w warunkach mokrych wiąże się także wymóg ukształtowania posadzki z odpowiednim spadkiem i zintegrowanie jej z elementami odwodnienia – liniowego lub punktowego – w zależności od projektu. To zapewnia szybkie odprowadzanie wody, aby na powierzchni posadzki nie tworzyły się zastoiny czy kałuże, które stanowią siedlisko bakterii oraz zwiększają ryzyko poślizgnięcia i upadku pracownika.

6. Odporność na sól morską i substancje organiczne

Zwłaszcza w przypadku hodowli organizmów żywych w słonej wodzie należy zadbać o to, aby posadzka miała odpowiednią odporność chemiczną, przede wszystkim na sól morską, która jest bardzo niszcząca dla podłoży betonowych oraz fug. Inne substancje, z którymi posadzka może mieć kontakt, m.in. organiczne, takie jak tłuszcze, krew itp. lub chemiczne środki czyszczące, również mogą mieć na nią niekorzystny wpływ. Z tego powodu przed wyborem rozwiązania posadzkowego, warto sprawdzić jego odporność w tym zakresie.

7. Wytrzymałość na zmiany temperatury

Decydując o sposobie zabezpieczenia podłoża należy odpowiedzieć na pytanie, jakie procesy będą prowadzone w poszczególnych pomieszczeniach zakładu – jaka temperatura będzie w nich panowała i czy istnieje ryzyko jej nagłych zmian, które mogą mieć destrukcyjny wpływ na fugi i posadzki betonowe. Na podstawie wiedzy o konkretnych warunkach użytkowania należy dobrać system posadzkowy o odpowiedniej grubości i odporności termicznej.

Posadzki żywiczne dają szerokie możliwości dostosowania indywidualnego rozwiązania do konkretnych potrzeb, m.in. w zakresie stopnia antypoślizgu w zależności od warunków oraz wymagań użytkowych, wytrzymałości mechanicznej czy chemicznej. Z tego powodu, przy projektowaniu obiektów produkcyjnych, m.in. z sektora akwakultury, warto skorzystać z pomocy ekspertów w tej dziedzinie.