Posadzki żywiczne w muzeach na 3 sposoby
Poza doskonałymi parametrami w zakresie wytrzymałości mechanicznej oraz łatwością czyszczenia, posadzki żywiczne mają jeszcze jedną ważną zaletę z punktu widzenia przestrzeni muzealnych. Dają szerokie możliwości swobodnego projektowania i kreowania niemal dowolnych efektów wizualnych. Poniżej przedstawiamy 3 przykłady zastosowania posadzek żywicznych w obiektach wystawowych.
1. Neutralne tło dla wystawy
Posadzki żywiczne pozwalają stworzyć gładką, jednolitą powierzchnię. Jedyne widoczne podziały to te wynikające z podziałów podłoża, np. dylatacje konstrukcyjne. Technologia wykonywania posadzek na bazie żywicy epoksydowej, typu wylewanego lub posadzek zawierających specjalnie dobrane mieszanki barwionych piasków, pozwala uzyskać niemal dowolny kolor z palety RAL, w matowym lub błyszczącym wykończeniu.
Do wnętrz, w których to eksponaty mają znajdować się w centrum uwagi, a posadzka stanowi tło, najczęściej wybierane są spokojne, stonowane odcienie – od złamanej bieli, poprzez szarości i beże, aż po kolory zbliżone do czerni. Uniwersalny kolor, który pasuje do zmieniających się ekspozycji, to solidna baza na lata. Takie rozwiązanie zastosowano m.in. we wrocławskim Centrum Historii Zajezdnia, gdzie wybrano posadzkę Peran STB Compact na bazie bezbarwnej żywicy i barwionego piasku, w szarym kolorze. Tego typu posadzka, często stosowana w przemyśle, ma dużą trwałość i odporność na ścieranie, dzięki czemu dobrze sprawdza się także w pomieszczeniach zaplecza czy muzealnych archiwach.
2. Integralna część ekspozycji
Coraz częściej przestrzenie muzealne są projektowane w sposób całościowy, a posadzki stanowią ważną, a w wielu przypadkach centralną, część ekspozycji. Wzrok zwiedzających jest kierowany pod nogi, ponieważ to na posadzce „dzieje” się najwięcej i jest ona wykorzystywana jako nośnik informacji. Tego typu rozwiązania stosuje się w muzeach tematycznych, w pomieszczeniach ze stałą ekspozycją, gdzie aranżacja pozostaje niezmienna przez lata. W Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku wykonano m.in. posadzki typu wylewanego Peran SL, w matowym wykończeniu, z zatopionymi w nich plakatami oraz grafiką przedstawiającą mapy.
3. Elegancka oprawa strefy wejściowej
Hol wejściowy w muzeach to najbardziej reprezentacyjne pomieszczenie, które stanowi wizytówkę obiektu i tworzy pierwsze wrażenie. Często organizuje się w nim wystawy czasowe lub ustawia najbardziej efektowne eksponaty, np. o dużych rozmiarach, mające za zadanie zrobić wrażenie na odwiedzających. Posadzki żywiczne stanowią wówczas elegancką oprawę strefy wejścia.
W tej roli doskonale sprawdzają się rozwiązania, które dodają wnętrzu blasku, takie jak wysokiej klasy terazzo żywiczne, np. posadzka Mondéco. Powstaje ona z masy złożonej z barwionej żywicy epoksydowej i kruszywa marmurowego. Jej powierzchnia ma subtelny połysk i przypomina polerowany kamień. Posadzki tego typu znajdują się m.in. w londyńskim Muzeum Wiktorii i Alberta. Podobny efekt uzyskano w Broad Art Museum przy Uniwersytecie w Michigan, gdzie wykonano posadzkę typu polerowany beton, z wykorzystaniem impregnatów, takich jak Euco Diamond Hard.
Posadzki żywiczne to rozwiązania, które sprawdzą się w muzeach o różnym charakterze. Wybór odpowiedniego rozwiązania w każdym przypadku zależy od pożądanego efektu wizualnego, charakteru ekspozycji oraz przewidywanych obciążeń związanych z ruchem pieszych.
