Posadzki żywiczne pozwalają uzyskać gładką, jednolitą powierzchnię z minimalną liczbą podziałów. W praktyce oznacza to, że podziały wynikają najczęściej z konieczności odwzorowania dylatacji przeciwskurczowych z podłoża betonowego, na którym ułożona jest posadzka.
Bezspoinowość jest jedną z najważniejszych cech tej technologii, która nie tylko jest związana z estetyką, ale również pomaga w utrzymaniu czystości. Wszelkie rowki czy zagłębienia, takie, jak fugi między płytkami ceramicznymi, to miejsca, w których gromadzi się brud, stanowiący pożywkę dla bakterii. Z tego powodu – im mniej spoin, tym posadzka jest bardziej higieniczna.
Posadzki wykonywane na bazie żywic syntetycznych, np. poliuretanowych czy epoksydowych, tworzą szczelną i nienasiąkliwą powłokę. Dzięki tym właściwościom stanowią one skuteczne zabezpieczenie podłoża betonowego przed niszczącym działaniem czynników zewnętrznych, takich, jak związki chemiczne czy środki czyszczące. Odporność posadzek żywicznych na obciążenia chemiczne jest dużo wyższa niż w przypadku np. posadzek betonowych.
Posadzki żywiczne, w zależności od zastosowanych dodatków, mogą być gładkie, z fakturą skórki pomarańczy oraz chropowate. Najłatwiejsze do czyszczenia są posadzki typu wylewanego, o idealnie gładkiej powierzchni.
W przypadku systemów o zwiększonym stopniu szorstkości, dostosowanym do funkcji użytkowych pomieszczeń, możliwe jest również utrzymanie wysokiego poziomu higieny, wymaga to jednak opracowania indywidualnego sposobu czyszczenia.
Przy dobieraniu technologii posadzkowych kluczową kwestią jest znalezienie kompromisu między bezpieczeństwem poruszania się, które zwiększa się w przypadku szorstkich powierzchni, a łatwością czyszczenia, która wzrasta w przypadku gładszych powłok.
Przykładem takiego rozwiązania jest technologia zacierania mechanicznego posadzki epoksydowo-kwarcowej, w wyniku której powstaje powierzchnia równa i łatwa do utrzymania w czystości, a jednocześnie antypoślizgowa.
Do każdego rodzaju posadzki należy opracować program czyszczenia pod kątem występujących w pomieszczeniu obciążeń użytkowych.
W zakładach produkujących żywność, gdzie stosuje się codzienne lub kilkukrotne w ciągu dnia mycie pianą, ciepłą wodą lub parą wodną pod ciśnieniem, sprawdzają się systemy posadzkowe o zwiększonej odporności termicznej. Przykładem takiego rozwiązania są posadzki antybakteryjne z grupy Flowfresh, które przy grubości 9 mm są odporne na temperatury do +120oC.
W przypadku metod czyszczenia, w których nie występują intensywne obciążenia termiczne, sprawdzają się posadzki żywiczne o standardowej wytrzymałości, czyli np. do +60oC.
Dla zachowania najwyższego poziomu higieny szczególne znaczenie ma zabezpieczenie styku posadzki ze ścianą. Jest to newralgiczne miejsce, w którym potencjalnie mogą zbierać się zabrudzenia, a równocześnie jest trudne do umycia.
Z tego powodu, zwłaszcza w zakładach spożywczych oraz wszędzie tam, gdzie stosowane jest mycie maszynowe, wykonuje się wyoblone cokoły systemowe, np. z masy żywicznej, zintegrowane z posadzką.
Sposób wykonania cokołu powinien być dostosowany do konkretnej sytuacji projektowej, w szczególności, gdy możliwe są wzajemne drgania czy przemieszczenia ściany i posadzki. W miejscach narażonych na pęknięcia stosuje się dylatacje lub uszczelnienia narożników wypełnione masą trwale elastyczną, np. Flowflex HM.
Dla właściwego odprowadzania nieczystości i wody w procesie produkcyjnym, w czasie użytkowania lub czyszczenia posadzki, kluczowy jest prawidłowo zaprojektowany i wykonany system odwodnienia.
Spadki w kierunku odpływów punktowych lub liniowych powinny być ukształtowane w betonowym podłożu, a posadzki żywiczne jako cienkowarstwowe powłoki wierzchnie ułatwiają spływ płynów do punktów odbioru.
Ponadto wszelkie połączenia, np. z metalowymi ramkami elementów odwodnienia, zabezpiecza się przed przeciekaniem wody pod posadzkę poprzez wykonanie dylatacji i wypełnienie ich elastycznym kitem.
Z higienicznością niektórych posadzek związane są ich właściwości antybakteryjne. Posiadają je jedynie wybrane, specjalistyczne systemy posadzkowe, takie jak np. Flowfresh, zawierające innowacyjny dodatek Polygiene® na bazie jonów srebra, który redukuje ilość drobnoustrojów występujących na powierzchni posadzki nawet o 99%.
Dodatek ten zawarty jest w masie posadzki, dlatego mimo upływu czasu i stopniowego zużywania oraz ścierania warstwy wierzchniej, technologia dezynfekcyjna oparta na cechach srebra jest cały czas aktywna.
Właściwości antybakteryjne systemów posadzkowych Flowfresh zostały potwierdzone zgodnie ze standardem ISO 22196. Posadzki te posiadają także certyfikat wydawany przez międzynarodową organizację HACCP International.
Warto podkreślić, że nawet posadzki żywiczne, które nie posiadają specjalnych dodatków antybakteryjnych, pozwalają na utrzymanie wysokiego poziomu higieny. Decydują o tym głównie takie ich cechy, jak bezspoinowość, nienasiąkliwość, łatwość czyszczenia oraz systemowe rozwiązania cokołów, jak również szczelne i elastyczne połączenia z elementami odwodnienia.